Tartışmamıza Benard Hücreleri ile devam edelim.
http://en.wikipedia.org/wiki/Rayleigh%E2%80%93B%C3%A9nard_convection
https://www.youtube.com/watch?v=xHZ2QRSBD4o
Bir petri kabına viskoz bir sıvı (sıvı bir yağ örneğin) ile dolduralım ama sıvının kalınlığı fazla olmasın. Kabı alttan uniform bir şekilde ısıtalım. Yani petri kabının bütün alt yüzeyi aynı sıcaklığa maruz kalsın. Sıvının alt yüzeyi ısınacak, üst yüzeyi nisbeten soğuk kalacaktır. Yani burada sıcaklık bazında bir kuvvet alanı şeklinde bir potansiyel farkı oluşacaktır. Sıcaklık kritik bir eşiğin altında ise ısı alttan üste doğru hareket edecek ve moleküller arasındaki düzensiz çarpışmalar entropi üretecektir. Sıcaklık farkı ve dolayısıyla sıcaklıklar arasındaki potansiyele bağlı kuvvet biraz daha artırılarak kritik eşik aşılırsa, sıvıda kendiliğinden örgütlenmeyi simgeleyen, milyonlarca molekülün birlikte ahenkli bir şekilde hareketinden oluşan Benard hücreleri ortaya çıkacaktır.
Benard hücrelerinin ortaya çıkması hiç de olağanüstü bir durum değildir. Bu hücreler usulüne göre tekrarlanan deneylerin hepsinde ortaya çıkacaklardır. Isı farklarına bağlı potansiyel kuvvetin belli bir eşiği aşması bu hücrelerin ortaya çıkması, yani kendiliğinden örgütlenme için yeterlidir. Yüzey boyutların karesi olarak genişlerken, hacim küpü olarak genişlemektedir. Hacmi yüzeyin kuşatamayacağı kadar genişleyen hücre bölünecektir. Peki bu kritik eşik nedir? Bu eşik düzenli durumu destekleyen minumum bir kuvvetin varlığıdır. Bu eşik aşıldığı süre düzeni simgeleyen Benard hücreleri ortaya çıkacaktır. Başka bir deyişle bu sistemde ortaya çıkan düzen fırsatçıdır ve eline geçen ilk fırsatta şansını denemektedir.
Evrende entropi sürekli olarak arttığından, düzenin arttığı her durumda çevrede entropi daha da artmak zorundadır. Kendiliğinden örgütlenerek bir düzene sahip olan sistemler maksimum entropi üretimi yasasını tatmin etmek üzere etrafa entropi yayacaklardır. Bunlara otokatakinetik sistemler de denir.