HACI’NIN YERİ

ARZUNUN ÖTESİ

Kanserle savaşan ve günübirliğine yaşayan bir arkadaş için.

Umutla başlar gün,
Hergün.........
Ufuk kızarır önce,
Şafak atar ardından,
Büyük bir şölenle.

Gün, sanki giderek,
Açan bir gül,
Sonuda sararıp solarak,
Yok olmak üzere.

Her sabah yeni bir umut,
Her umut binlerce arzu getirir.
Sevmek, sevilmek,
Ve bir gün daha yaşamak,
Bu arzuların yalnız,
Biri, ikisidir.

Arzu dolu günler,
Hızlanarak,
Geçerler,
Birer birer.
Umutlar,
Zorlanıp,
Tükenirlerken,
Teker teker.

Geceler hükmeder umudun,
Arzuyu yitirdiği günlere,
Güneş batar o gün,
Bir daha dönmemek üzere.

Arzusuz umut,
Aşksız ömre benzer,
Kandırmaz....
Tek başına,
Umut yetmez,
Arzu yoksa,
Hayat yaşanmaya değmez....

Çoğu kere,
Bize bağlı yaşamak,
Arzu ile, sevgi ile,
Sonunda takdirata,
Boyun eğmek,
Zorunda kalsak bile.

Yakınmak nafile,
"Bana bu ömür yetmedi" diye,
Aşksızsa o yaşam hele,
Bize bir ömür çok bile.

Üç Temmuz, Bindokuzyüz doksan yedi,
Arkadaş savaşi kaybetti.......

HACI

ARKADAŞIM

Genç yaşta kaybettiğim bir tanıdığın anısına

Tanıdık biri vardı,
Uzun yıllar önce.
Nedense sanki dün gib,
Hep gözlerimin önünde…

Kısa boylu, mavi gözlü,
Sarışın…..
İnatçı mı, inatçı,
Hırçın mı, hırçın…..

Sevilmezdi fazla nedense,
Kimse onu aramazdı…
Tek başına otururdu bir köşede,
O da kimseye aldırmazdı…

O uzaktan tanıdığım,
Kızgındı hemen her gün.
Bir kız sevdi bir gün,
Değişti bir anda, o gün.

Sevgi dolu,
Hayat dolu,
Neşe dolu,
Biri oldu…
Bir İlkbahar baba oldu..
Ve o yaz öldü,
Arkadaşım……

HACI

BİR ARKADAŞIM ÖLDÜRÜLDÜ

 BİR ARKADAŞIM ÖLDÜRÜLDÜ

 

Bir arkadaşım öldürüldü,

Dün......

Bir kadın aşığı tarafından,

Hem de.....

 

O ben de olabilirdim,

Siz de.....

 

Benim de aşklarım var,

Suçluyum ...

Belki sizin de......

 

Öldürdü onu ve,

Çevirdi silahı kendine kadın,

Ağzına,

Hem de....

 

Kaçamadı arkadaşım..

Kaçmaya çalıştı ama,

Olmadı.

Kurşunlardan kurtulamadı..

 

İlk kurşun kolunu sıyırdı,

Kadın, tek kurşunla yetinmeyecekti.

 

İkincisi soluğunu kesti,

Nefes alamaz oldu arkadaşım,

Kurşun ciğerlerini parçalamıştı.

 

Üçüncüsü ise,

Sevgi dolu kalbinde,

Koca bir delik açtı....

 

Son sözünü bile söyleyemeden,

Öldü arkadaşım,

Sessizce...

 

Bir arkadaş kaybettim, dün,

Umutsuz bir aşk uğruna,

O, ben de olabilirdim,

Siz de...

 

Bir arkadaşım öldürüldü dün,

Bir aşk uğruna,

Kahbece......

 

 

ARZUNUN ÖTESİ

Kanserle savaşan ve günübirliğine yaşayan bir arkadaş için.

Umutla başlar gün,

Hergün.........

Ufuk kızarır önce,

Şafak atar ardından,

Büyük bir şölenle.

 

 

Gün, sanki giderek,

Açan bir gül,

Sonuda sararıp solarak,

Yok olmak üzere.

 

 

Her sabah yeni bir umut,

Her umut binlerce arzu getirir.

Sevmek, sevilmek,

Ve bir gün daha yaşamak,

Bu arzuların yalnız,

Biri, ikisidir.

 

 

Arzu dolu günler,

Hızlanarak,

Geçerler,

Birer birer.

Umutlar,

Zorlanıp,

Tükenirlerken,

Teker teker.

 

 

Geceler hükmeder umudun,

Arzuyu yitirdiği günlere,

Güneş batar o gün,

Bir daha dönmemek üzere.

 

 

Arzusuz umut,

Aşksız ömre benzer,

Kandırmaz....

 Tek başına, Umut yetmez,

Arzu yoksa,

Hayat yaşanmaya değmez....

 

 

Çoğu kere, Bize bağlı yaşamak,

Arzu ile, sevgi ile,

Sonunda takdirata,

Boyun eğmek,

Zorunda kalsak bile.

 

 

Yakınmak nafile,

"Bana bu ömür yetmedi" diye,

Aşksızsa o yaşam hele,

Bize bir ömür çok bile.

 

Üç Temmuz, Bindokuzyüz doksan yedi, Arkadaş savaşı kaybetti.......