HACI’NIN YERİ

RENKLERLE SAAT.....

Tansökümü. Sabah.
Otlar uyanmış.
Çiçekler yeni yeni gerinmede
Saat tam su-pembe.
Henüz yeşile al var.

Öğle.
Gölgesiz ağaç diplerinde emekçi uykusu.
Yorgunluk bile yorulmuş.
Bir belirsizlik ki bezginlikle donmuş.
Kekre bir kan ılıklığı.
Saat sarıyı sıcak geçiyor.

Akşam.
Havada bir alaca susku.
Öbek öbek kuş bulutu göğü beneklemekte.
Saat kızılı MOR geçiyor.

Gece.
Kulağı kirişte ölüm.
Bir harıl harıl ipler, kelepçeler, pusular....
Ne ki,
Saat karaya ak var....
Tarih bir kez daha konuştu
Ve saat olmazı vurdu..

TAHSİN SARAÇ

AZİZ NESİN

Tahsin Saraç’ın kaleminden Aziz Nesin...

AZİZ NESİN

Sen ey, kiliselerde hoca

Ve camilerde papaz

Havralarda Buda

Ve Musa pagodalarda

Yine de açıortayı

Dinler dışaçısında.

.

Sen, ölü denizleri kabartan fırtına

Gübrelikler içinde çiçek

Savaşımlarda uçlak

Ve eşlek sevgilerde.

.

Sen, sıradağlarda doruk

Sık ormanlarda gürgen

Genelevde bakire

Erdem ayağ götürmüşken.

.

Sen çiftçi,

Has tohumu kıraç tarlaya atan

Sen kumarcı

Bile bile yanlış ata oynayan.

.

Sen ey, ey ermiş şeytan

İnmeli bacak üstünde

Dik durmaya çalışan

Soylu atlar gibi hep

Hep ayakta uyuyan

.

Ve domuzlar, çakallar, sırtlanlar yılkısında

Sen insanoğlu insan.

.

TAHSİN SARAÇ