ELEMENTLER BİRBİRLERİNİ NASIL TANIRLAR?
Elementlerin birbirleri ile ilişki kurmaları için önce birbirlerini tanımaları gerekir. Elementler birbirlerini dış yörüngelerinde yer alan elektronlar aracılığı ile tanırlar. Her elementte çekirdek çevresindeki orbitallerde yer alan elektronların sayısı bellidir.
Her orbitalde ancak belli sayıda elektron yer alabilir. Örneğin ilk orbitalde 2 elektron yer alabilir. Üçüncüsüne yer yoktur. İkinci orbital8 elektrona izin verir. Element ağırlaşıp, elektron sayısı arttıkça elektronlar daha üst yörüngeleri işgal etmeye başlarlar. Çoğu kere üst orbitalde, yörüngenin taşıyabileceğinden daha az elektron yer almıştır. İşte bu bağlamda elektron açığı kavramı önem kazanmaktadır. Eğer en üst yörüngede elektron açığı varsa, element o açığı çeşitli yöntemlerle kapatmaya çalışır. Örneğin bir elektron açığı varsa, dış yörüngesinde bir elektron fazlalığı olan bir elementle birleşmeyi yeğler.
Bazı elementlerin dış yörüngelerindeki elektron açığı 1, 2, 3 veya 4 dür. Onlar sırasıyla, H, O, N ve C durlar. Başka bir deyişle hidrojende bir, oksijende 2, azotta üç ve karbonda dört elektron açığı vardır. Bu elementler elektron açıklarını kapatmak için diğer bazı elementlerle kovalent bağlar kurarlar.
Elementler ne kadar hafifse, aralarında kuracakları bağlar o kadar kararlıdır. Ancak bazı atomlar, Örneğin C, N, O ve S (sülfür) aralarında bir çift elektrondan daha fazla elektron paylaşabilirler. Böylece aralarında ikili, hatta üçlü bağlar kurabilirler. Karbon diğer karbonlar ve atomlarla dörtlü bağlar kurabilir. Elektron açığı ne kadar olursa olsun, bir kural olarak, bağ sayısı dörtten fazla olamaz. Bu mekanizma ile üç boyutlu çok sayıda moleküller ortaya çıkabilir.